Radios solis itaque, per telescopium traiectos, in occlusam cameram excipiebam inferius, chartaceo albo bene complanato, descriptoque in eo circulo in quem radii cogerentur; cum adesset interim prope telescopium qui motaret ac centra vitrorum(657) soli semper opponeret. Diameter circuli, quae erat unius pedis Parisiensis, sic divisa fuerat in duodenas parteis, ut sexagenas etiam singularum per divisiones minutiores liceret adhuc colligere. Sed et circumferentiam in 360, hoc est heinc inde in 180, diviseram parteis, initio facto qua parte digiti primi erat initium; tum ut in magna occultatione liceret semper, usurpata heinc inde aequali limborum obscurationis distantia, cogere radios in circulum, et tumorem umbrae maximum in diametrum reiicere; tum ut exinde haberi posset diametrorum luminaris utriusque inter se proportio. Cum Tychonicae porro tabulae exhiberent nobis initium eclipseos circa horam matut. 7, observaturus praesto adfui ab hora circiter sexta. Aderat porro extra cameram excellens mathematicus Iosephus Galterius(658) (is scilicet ad quem primi libri Exercitationum mearum praefationem dirigo), qui statim atque appareret ac desineret obscurationis vestigium, solis altitudinem, quam sedulo sectabatur, ictu parieti impacto ceu ligno dato, acciperet. Contigit igitur eclipseos initium sole elevato 25 grad., 30 min.; finis vero, elevato 51 grad., 17 min.; hoc est, eclipsis [vedi figura sole.gif] coepit hora 7, min. 5, sec. 28; desiit hora 9, 31 min., 12 sec., numerando a media nocte quae praecessit meridiem praedictae diei 21. Digiti vero ecliptici maximae obscurationis exstiterunt 9 grad., 23 min., tuncque deficiebant utrinque ex circumferentia grad.