Pagina (1137/1187)

   

pagina


Pagina_Precedente  Pagina_Successiva  Indice  Copertina 

      Vicissim vero nos infrascripti regis Sardiniae ministri plenipotentiarii testamur hisce, spondemusque dicti regis nomine, quod praedictus rex et dominus noster accedit plene, ampleque tractatui, articulisque omnibus, et singulis ibidem praeinsertis: quod accessione hac solemni partibus contrahentibus sese adiungit; quodque vi vigoreque actus huiusce antedicta regis Sardiniae maiestas, tam pro se quam pro haeredibus suis et successoribus sese mutuo obligat et obstringit, maiestati suae Caesareae et Catholicae, maiestati suae Christianissimae, et maiestati suae Britannicae sese omnes et singulas conditiones, cessiones, pactiones, guarantias et fideiussiones in tractatu articulisque supra insertis expressas, memoratasque observaturam, praestituram, atque adimpleturam etc. etc.".
      [1616] Questa convenzione soscritta in Vienna nel 29 dicembre 1718 e che serbasi in questo archivio di corte, non fu riportata dal Dumont. A questa ragione che mi muove ad inserire qui l'articolo decimo di tal trattato, dove si parla della maniera con cui dovea farsi al re di Sardegna la rimessione dell'isola, si aggiunge anche l'esser stata tal convenzione ignorata dal recente scrittore cavaliere Alberto Ferrero de La Marmora, Voyage en Sardaigne de 1819 à 1845, ou description statistique, physique et politique de cette île avec des recherches sur ses productions naturelles et ses antiquités, Paris, Delaforest, 1826; il quale per non aver avuto sott'occhio tal carta e le altre più importanti che in appresso produrrò, quando mi farò a dar contezza della possessione presa del novello regno, scrisse nel libro I, cap.


Pagina_Precedente  Pagina_Successiva  Indice  Copertina 

   

Storia di Sardegna
di Giuseppe Manno
pagine 1187

   





Sardiniae Sardiniae Caesareae Catholicae Christianissimae Britannicae Vienna Dumont Sardegna Alberto Ferrero La Marmora Voyage Sardaigne Paris Delaforest