Pagina (2/388)

   

pagina


Pagina_Precedente  Pagina_Successiva  Indice  Copertina 

      A la notti lu banientu(12) pigghia lu ferru, lu quadiau e cci lu ficca 'nta l'occhi; l'occhi cci sbudiddaru tutti(13). — «Ah! ca m'ammazzau!» Lu banientu si 'nfilau 'nta la lana di li pecuri pi lu scantu; a tantuni a tantuni l'armalu va a leva la petra di la grutta e nesci tutti li pecuri a una a una. Vinni la pecura unn'era lu banientu, e lu banientu 'un cc'era cchiù. Si nni iju 'n Trapani, a mari. Cc'eranu 'n Trapani tutti li varchi, e li vara(14). Dici iddu: — «Ora facìtimi mettiri ddocu e vi lu cuntu.» Si misi 'nta na varca; l'armalu lu iju a piscari, e li marinara misiru a curriri varca varca. 'Nta mentri curri, pigghia 'na petra di pettu, iddu, ca era orvu, cadíu e si rumpíu la testa. Lu mari, a quantu sangu cci niscíu a chistu, si russiau tuttu(15). Lu picciottu si nni iju, e l'armalu arristau ddà.
      E accabbau lu cuntu(16).
      Erice.
      LII.
     
      La troffa di la razza.(17)
      Una vota si cunta e s'arriccunta ca cc'era un patri e 'na matri, ca avianu un figghiu sulu, chi si chiamava Vicenzu. Una jurnata, nun avennu chi vuscari nè chi manciari, lu patri ha dittu a Vicenzu: — «Lu sa' chi ti dicu, figghiu meu? jamuninni a minestra, ca nni la cucemu stasira.» 'Nca accussì ficiru. Camina, camina, tutta la campagna era comu un cozzu munnatu, senza mancu 'na cavulicedda, senza un finocchiu, senza 'na gira(18). Avianu caminatu du' migghia, senza truvari nenti, ed eranu stanchi ed amari(19): quannu Vicenzu vidi 'na bella troffa di razza, grossa ca cc'era di còciri pri du' jorna. La va pri scippari, e nun cci la spunta(20), tanta era forti chiantata; e chiama a sò patri.


Pagina_Precedente  Pagina_Successiva  Indice  Copertina 

   

Fiabe novelle e racconti popolari siciliani
Volume Secondo
di Giuseppe Pitrè
pagine 388

   





Trapani Trapani Nta Vicenzu Vicenzu Nca Vicenzu