(51) AUSONI, carm. penult. Profess.
      (52) Plinio, lib. 7; Tertulliano, de virginibus velandis.
      (53) Ecl. 7.
      (54) E Tertu Lesbia carm. , lib. 7.lliano, de virg. vel., scrisse: «nam est aliquid, etiam apud Ethnicos metuendum, quod fascinum vocant; infeliciorem laudis, et gloriae enormioris eventum».
      (55) Quel prae significa sine: e vale quella parola, absit verbo invidia. Plaut., Asinar., act. 2, sc. 4. V. Carisio, lib. 4, Instit. Gram.
      (56) In Setina.
      (57) V. Plinio, VII 2; Eliano, I, Hist. animal., cap. 36; Aristotele, sect. 20, problem. 34; ed Alessandro Afrodisiense.
      (58) Lib. de antipath, et sympath., ove scrive: «Legimus et familias quasdam fuisse in Creta (per il passo di Plinio dianzi recato dovrebbe leggersi «in Africa») quae laudando fascinum inferebant, quod certe uti possibile recipiendum est. Existente enim natura quorumdam (uti dictum est) perinde ac venenosa, et eiaculatis ex oculis eorum spiritibus perniciosis, nihil prohibet, non solum infantes, sed et grandiores fascino offici. Laudando autem maxime quoniam laus propria laetitiam parit. Laetitia autem, ut diximus, dilatationem tum cordis, tum et spirituum facit, tum ex totius faciei, et praecipue oculorum. Unde aditus quodammodo aperitur veneno, quod a fascinatore ejaculatur. Quare forte natum est illud, quod praefamur, cum aliquos laudare volumus, bene prius ominantes, verba nostra, dicimus, tibi non noceant. Quin et aliqui sunt, qui dum laudantur faciem avertant, non tantum, ut indicent molestam sibi esse laudationem, sed ut a fascino caveant.