159
III. Plinio o Seneca ci dicono lo stesso.
IV. Strabone dice degli Sciti—Maxime Scytharum hospi-tee immokmtium et camibus eorum veseentium (1 ).
V. Tacito degli Svevi: Caesoque public* hommcj celebrimi barbari ritue korrenda primordi* (2).
¥1. Lucano, 11. v. 444.
E quibus immitis placatur sanguine diro Teutates, borre nsque feris altaribus Esus» Et Taranis Scythicae non miiior ara Dianae. .
VII. Cesare: Deorum numero eoe scio* duomi, quo* nuntj et quorum aperte opibus juvantur; Solemj Vulcanum et Lunam. Rdiquo* ne fama guidem mcceperunt (3). Dionigi di Alicarnasso accentui, che i Gali) fiooa'sdoi tempi nulla aveano cangiato in quanto alle cose di religione (4).
Vili. S. Geronimo dile de'raoi tempi: Quid de coeteribus nationibusjcum ipse adolescentulusin GedUa tfiderim Scotto*^ gemer* Brittasmicam, human* m»ri carnibu» ?
IX. Dei Druidi d fa sapere Tacito : Mmimeque aliarum gentium hospMis ed adventAm misto*; e che: tulli* olii* alia-rum nationum eonnubiis infectos^ propriam et sinceram et tantum sui similem gentem (5).
X* DiogeneLaerzio, dice: Àjuntgue Gymmsophistas et Ihrùidesver aenigmata et sententias pkHosophatos esse (6).
XI. Quintiliano soggiunge di questi Druidi: Jn colloquiò breviloqui et aenigmatum studiosi etsineedochice pleraque emsn-ciantes: Tum multa kyperbolicae. ÌHnaces praeterea; suntj et ciatij tragicique exageratores (7).
Dobbiamo dire perciò, che la religione dei figli di Gomer fosse stata propria di popoli grossolani » feroci, e quasi negati alle dolcezze della civiltà; che generalmente i loro
(0 Lib. VII.
(2) Uè Mot. Germ» c. 39.
(3) De B. G., 6. c. 24. } . (4) Lib. V1H.'
(5) De Afor'. Germ.x c. 2 e 4.
(6) Procem. Segra. 6.
(7) Instit. 1. 6.
v^ooQie